Ouderdomsverziendheid staat meestal bekend als vermoeide ogen. Deze leeftijdsgebonden afwijking wordt veroorzaakt door een verslechtering van het vermogen van de ooglens om scherp te stellen, waardoor beelden dichtbij wazig worden. Deze veranderingen treden rondom het 45e levensjaar op en het belangrijkste symptoom is dat de leesafstand moet worden vergroot.

Maar waarom ontstaat ouderdomsverziendheid? 

Het menselijk oog in rust is erop gericht om veraf goed te zien. Om dichtbij te zien moet de ooglens zijn buiging veranderen, zodat de lichtstralen zich op het netvlies branden. Wanneer de ooglens door ouderdom deze mogelijkheid verliest, ontstaan er verschijnselen van ouderdomsverziendheid. Dit soort refractiefout doet zich rond het 45e levensjaar voor, maar bijzienden kunnen langer dichtbij goed zien.

Tegenwoordig kunnen deze afwijkingen in het gezichtsvermogen worden gecorrigeerd door een bril met bifocale glazen of de modernere progressieve glazen. Refractiechirurgie is ook een mogelijkheid, maar dit staat nog in de onderzoeksschoenen.